Koen vertelt zijn verhaal

“Mijn shirts met opdruk maken veel los”

Wat vind jij het allerbelangrijkste in je werk binnen het onderwijs?

In het midden van mijn Golden Circle, het ‘waarom’ ik iets doe, staat plezier maken. Als ik hier binnenkom beginnen collega’s al te lachen als ze me aankijken, omdat ik altijd T-shirts met een aparte opdruk draag. Die leiden tot een reactie bij mijn leerlingen en zorgen vaak voor een leuke ijsbreker aan het begin van de les. Maar dus ook bij mijn collega’s. Ook kijk ik of ik T-shirts kan dragen die passen bij de lessen die ik geef. Een voorbeeld: Uv-licht maakt het mogelijk om bepaalde dingen naar voren te halen voor restaurateurs en schilderijen. Tijdens een les hierover deed ik de lampen in het lokaal uit. De leerlingen reageerden enthousiast: ‘Hé meneer, uw shirt licht helemaal op!’ ‘Oh ja’, zei ik. ‘Dit is dus licht dat reageert op een materiaal, net als uv-licht.’ Door op dit soort manieren plezier te maken in de lessen, kan ik beter levelen met studenten.

Hoe zorg je dat leerlingen het maximale uit zichzelf halen?

Er moet een persoonlijke band zijn. Als leerlingen de klas inkomen, mogen ze eerst vijf minuten tot rust komen en praten we over persoonlijke dingen. Zo ontdek ik al snel wie ze zijn, wat er speelt in hun leven en wat zij belangrijk vinden. Hiermee plant ik zaadjes. Er zit bijvoorbeeld een jongen in een van mijn klassen die eigenlijk niet op school wilde zijn. Hij hield zich liever bezig met andere dingen, zoals motorcross. Toch heb ik hem kunnen motiveren, door zijn hobby te verbinden aan het schoolwerk. Hij moest namelijk een serie foto’s maken op basis van één kleur. Toevallig heeft zijn motor drie onderdelen met dezelfde kleur. Dat idee maakte hem enthousiast. Hij nam zelfs op eigen initiatief een fotocamera mee naar huis, zodat hij thuis aan de slag kon met de opdracht. Dat vond ik echt vet! Mijn persoonlijke aanpak heeft hem een impuls gegeven om school weer als een fijnere plek te ervaren.

Wat vind je het leukste aan werken bij SintLucas?

De ruimte voor eigenheid. Ik geef 50% van de tijd les en de overige 50% doe ik andere dingen. Ik mag zelf invullen hoe ik mijn doelen bereik. Als ik een taak of project bedenk of heb toebedeeld gekregen, wordt er gezegd: ‘Ga maar kijken hoe je dat gaat doen en laat weten wat je nodig hebt’. Ik heb, in het kader van mijn opleiding, bijvoorbeeld voorgesteld om een persoonlijk groeiplan op te stellen voor leerlingen. Ik wil leerlingen ervan bewust maken dat wij niet van ze verwachten dat ze alles in één keer zelf kunnen. Wij zorgen ervoor dat ze tot de afronding van hun studie elke keer een stapje verder komen. Met een softskill portfolio kunnen we deze kleine groeistapjes van de leerling zichtbaar maken. Dit idee is binnen SintLucas opgepikt en mag ik presenteren aan het hele team. Ze zien dit als een stukje toekomst waar ze misschien wel naartoe willen. Dat is tof! En wat bij mij ook voor endorfine zorgt, is een trotse leerling. Er is een oud vmbo-leerling, nu mbo-leerling, die een week lang met haar werk op school rondliep. Ze wilde het zo graag aan mij laten zien, omdat ik geholpen heb haar bewust te maken van wat ze kan. Vet, toch?